به گزارش خبرگزاری «حوزه»، روش مطالعه در کتاب یادشده، روش اسنادی بوده و اطلاعات لازم با مراجعه به کتاب ها، مقاله ها، گزارش های پژوهشی و آمار و اطلاعات رسمی منتشر شده به وسیلۀ مراجع معتبر گردآوری شده است.

برخی از موضوعات فصل نخست عبارتند از: «تعریف سایبر و فضاهای مجازی»، «عوامل گرایش به فضاهای مجازی در خانواده»، «فضاهای مجازی و شکاف میان نسلی»، «شبکه های اجتماعی یا شبکه های ضداجتماعی»، «آزادی در ارتباط و سهیم شدن در اطلاعات»، «تأثیرگذاری منفی فضاهای مجازی»، «فضاهای مجازی و جاسوسی»، «فضاهای مجازی و درماندگی شخصیتی».

برخی از عناوین فصل دوم نیز عبارتند از: «جهانی شدن یک واقعیت انکارناپذیر»، «کاربردهای فضاهای مجازی»، «فضاهای مجازی و توسعه قرآنی»، «فضاهای مجازی و امر ازدواج»، «فضاهای مجازی و مقابله با تهدیدات فرهنگی»، «فضاهای مجازی و حضور متخصصان دینی»، «نظر مراجع در مورد فضاهای مجازی».

اگرچه تا سال 2006 میلادی کسی گمان نمی کرد که اینترنت به واسطۀ شبکه های اجتماعی مجازی بتواند اجتماعات سنتی را تحت تأثیر خود قرار دهد، اما به تدریج این میهمان ناخوانده آرام آرام وارد خانه ها شد.

پس از تحول در اینترنت و ارتقای فناوری آن به «وب 2»، سرعت فتح خانه ها شتاب بیشتری گرفت و با ورود نرم افزارهای ارتباطی همانند سونامی به تمام اجتماعات سنتی نفوذ و در برخی موارد جایگزین آن شد.

رسانه های جمعی اکنون در دسترس همه انسان ها هستند. دیگر از این پس رسانه ها جزء نیازهای اساسی انسان نوگرایند. جوانان، گروه اثرگذار و قشر حساس جامعه هستند و در چگونه رقم خوردن آینده کشور نقش مستقیم دارند.

فراگیرشدن بهره مندی از اینترنت در ایران و عضویت پررنگ جوانان ایرانی در شبکه های اجتماعی مجازی، ضرورت بررسی اقدامات ویرانگر این شبکه ها را در حوزۀ باورها و ارزش های دینی دو چندان می کند؛ به همین دلیل پژوهش و برنامه ریزی برای ارتقاء سطح سواد مخاطبین فضاهای مجازی امری ضروری است.

هنگام قضاوت در مورد فواید و مضرات فناوری های نوین باید از افراط و تفریط پرهیز کرد؛ چون هنگامی که از فواید این فناوری سخن به میان می آید، برخی به صورت احساسی و هیجانی از فواید بی حد و حصر شناخته شده و حتی ناشناخته آن داد سخن می دهند. و در مقابل عده ای دیگر بدون در نظر گرفتن وجوه مثبت یک پدیده یا فناوری، برای آن هویتی شیطانی قائلند. در حالی که رسانه های اجتماعی مانند سایر رسانه ها دارای یکسری «کارکرد»ها و «کژکارکرد»ها هستند و این موضوع کاملاً به سطح آگاهی و سواد رسانه ای کاربر بستگی دارد.

سلطۀ رسانه ها و فضاهای مجازی در جامعۀ معاصر هم ستایش انگیز و هم اضطراب آور است؛ با توجه به ضرورت توجه جدی به برنامه های شبکه اجتماعی، چند سؤال پیش روی هر پژوهشگر منصفی قرار می گیرد.

این سؤال ها عبارت است از:

* چرا کشور ایران در زمینه های گوناگون مانند نفت، اقتصاد، بانکداری، کشتیرانی، انرژی هسته ای، علم و فناوری و... تحریم است؛ اما در حوزۀ ارتباطات و به ویژه شبکه های اجتماعی تحریم نمی شود؟

شرکت گوگل، ایران را در فروشگاه نرم افزاری خود به نام «پلی استور» در سیستم عامل اندروید تحریم می کند؛ اما در شبکۀ اجتماعی اش با نام «گوگل پلاس» و «یوتیوپ» تحریم نمی کند؟.

شرکت مایکروسافت ایران را در سیستم عامل ویندوز تحریم می کند؛ حتی در صورتی که ویندوز، نسخۀ اصلی باشد و هزینۀ آن توسط کاربر پرداخت شود، اجازۀ بروزرسانی ویندوز داده نمی شود؟؛ اما همین شرکت در شبکه اجتماعی خود با نام «اسکایپ»، نه تنها ایران را تحریم نمی کند، بلکه بیش از 10 گیگابایت فضای رایگان برای ذخیره اطلاعات به ایران هدیه می کند!.

* چرا برخی شبکه های اجتماعی در حالی که هیچ منبع درآمدی مانند تبلیغات ندارند به طور رایگان در اختیار مردم قرار می گیرند؟!.

وایبر، تلگرام، واتس آپ و.. در برنامۀ خود تبلیغ نمی کنند؛ فروش شکلک ها نیز با هزینه های فراوان این برنامه ها ناسازگار است؛ بنابراین به چه علت این برنامه ها به طور رایگان در اختیار مردم قرار می گیرد؟.

کتاب "فضاهای مجازی تهدید یا فرصت" به قلم: سعید علیشیری و احترام السادات موسوی زاده در 128 صفحه، با قیمت 5500 تومان از سوی انتشارات کیاراد منتشر شده است.علاقه مندان جهت تهیه کتاب با شماره تلفن: 09137431081 تماس بگیرند.